Katowice (niem. Kattowitz, śl. Katowicy, cz. Katovice) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, siedziba władz województwa śląskiego, dawniej siedziba „dużego” i „małego” województwa katowickiego, jeden z głównych ośrodków Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Z liczbą 303 314 mieszkańców jest 10. miastem w kraju pod względem liczby ludności i 11. pod względem powierzchni, mając prawie 165 km².
Historycznie miasto położone na Górnym Śląsku.
Katowice znajdują się w południowej Polsce. Są one według podziału fizycznogeograficznego Jerzego Kondrackiego położone w zancznej części w mezoregionie Wyżyna Katowicka (341.13), natomiast południowa część miasta (południowe Murcki) w Pagórach Jaworznickich (341.14). Obydwa mezoregiony stanowią południową część Wyżyny Śląskiej, wchodzącą w skład podprowincji Wyżyna Śląsko-Krakowska. Geologicznie miasto położone jest w dewońsko-karbońskim zapadlisku górnośląskim. Miasto leży na dziale wodnym Wisły i Odry, będącej naturalną granicą między Małopolską i Śląskiem[5].
Administracyjnie miasto znajduje się w centralnej części województwa śląskiego będącej jego stolicą, w podregionie katowickim. Katowice stanowią największe miasto konurbacji górnośląskiej, a także siedzibęGórnośląskiego Związku Metropolitarnego (metropolii Silesia). Historycznie miasto położone jest we wschodniej części Górnego Śląska. W latach 1957–1975 oraz 1975–1998 miasto administracyjnie było stolicą dużego imałego województwa katowickiego.
Katowice od północy graniczą z Chorzowem, Siemianowicami Śląskimi i Czeladzią, od wschodu z Sosnowcem i Mysłowicami, od południa z Lędzinami i Tychami, natomiast od zachodu z Mikołowem i Rudą Śląską.
Przejdź na koniec strony, jeśli chcesz zostawić komentarz. Pingowanie jest wyłączone.